Heb je je Nike- stapschoenen aan? Dan kan je de wandeling aan de Sint-Niklaaskerk van Klein-Vorst starten. Schuin aan de overzijde zie je dwars op de straat nog de oude Sint-Niklaaspastorie. Vooral de tuin is hier opmerkelijk. Deze groene luwteoase werd omgetoverd tot poëzietuin met rustbanken. De parochie Vorst-Meerlaar (Klein-Vorst) had lange tijd pastoors en onderpastoors uit de norbertijnenabdij van Averbode en nu opnieuw. Zij zijn het luisterende oor voor deze parochianen. 

Achteraan de pastorij kan je een klein schoolgebouw vinden. Het bestaat uit één klaslokaal en een tweede kamer met een open haard en een bakoven. In het pannendak is het getal 1651 te vinden, wat aangeeft dat dit een zeer oud gebouw is. Mogelijk is het ook het oudste schooltje uit de Kempen. Tot aan de Franse Revolutie werden alle lessen — zeker de lessen van het lager onderwijs — gegeven door één onderwijzer aan alle leerlingen van het dorp. Daardoor volstond een klaslokaal.

Aan knooppunt 364 volg je tijdelijk de bewegwijzering naar knooppunt 198, maar niet lang. Aangekomen aan de Heistraat wandel je naar links tot aan huisnummer 2A. Hier restaureerde de gemeente Laakdal samen met Kempens Landschap de historische houtzagerij Beyens. Die werd in het begin van de 20^ste eeuw opgericht. Stoom zorgde toen voor de drijfkracht om alle machines aan de praat te krijgen en te houden. 

Naast een museaal gedeelte herbergen de vijf traveeën nu eTuktuks. Met die voertuigen kan je de streek verkennen. Eén van de ritjes laat je helemaal het groene landschap van de Merode ontdekken. Een rit duurt vijf uur. Best te boeken op voorhand via www.eTuktuks.be

Na een kijkje op de zagerijsite keer je op je stappen terug en volg je de Heistraat steeds rechtdoor om opnieuw aan te takken op het knooppuntennetwerk richting knooppunt 372. Op de achtergrond zie je ongetwijfeld lustig de wieken van de windmolens van Nike draaien langs de autostrade. Misschien werden jouw wandelschoenen wel verdeeld vanuit deze site?

Je wandelt nu parallel aan de autostrade tot je een opvallende dubbele bomenrij ziet aan je linkerzijde. Hier kiest de route resoluut voor het groen van deze eikendreef, rondom een maïsveld. Op de terugweg passeer je het park en Kasteel Meerlaer. Ben je met een rolstoel? Dan neem je niet de dreef maar rij je hier rechtdoor en passeer je even verderop Kasteel Meerlaer aan de linkerzijde

Dit historisch kasteeltje werd heel bekend in de tv-reeks “Wij, heren van Zichem”. Het was de woning van meneerke Parmentier. Maar het verhaal gaat veel verder terug. Ooit stond op deze plaats een pachthoeve die behoorde tot de vrouwelijke tak van de norbertijnen, het norbertinessenklooster van Gempe in Sint-Joris-Winge. Daarom sprak men vijfhonderd jaar lang van de Hoeve van Gemp: van 1290 tot 1798. Deze pachthoeve zorgde voor het voedsel voor het gehucht en de nonnen van het klooster van Gempe. 

In 1860 liet de familie Schollaert op deze locatie een luxueus kasteel bouwen. Dochter Louise Schollaert opende er zelfs een schooltje voor de kinderen uit de buurt. Sinds het kasteel in 1956 in handen kwam van de kleermakersfamilie Cruysberghs verloor het meteen zijn gesloten karakter en werden de deuren opengegooid voor iedereen uit de buurt die er een feest wilde vieren. Deze verhuur zorgde voor extra inkomsten voor de restauratie. De overwoekerde boomgaard groeide uit tot een camping en later tot een residentieel park. Vandaag kun je tijdens de zomermaanden in het kasteelpark een artisanaal ijsje kopen. 

Voorbij het kasteel wandel je terug door een landelijke straat in een typisch Merodedorp waar rustig wonen in het groen nog steeds een streefdoel is. Voor je terug huiswaarts keert, kan je nog even genieten van de poëzie en de rust in de tuin aan de Sint-Niklaaspastorie.